Hatırlamıyorum, en son deriin deriiin düşündüğüm, entellektüel kılıklı, fiyakalı (kılığı kaynaklı:P) mevzuuyu. Şunlar dönüp duruyor beynimin küçük odacığında: "Yarın bıdık sabah uykusu uyursa, o uyurken (artık!) yedek odamızın koltuklarını silip, minder kılıflarını takıp, çalışma masasını silip, düzelteyim. Bi de yığında kirlenmeye yüz tutan(!) ütülenecek eşyalarıda ütüleyeyim. Ah bi de buzdolabını temizliyeyim. Ama uyanır. Onu başka zaman yaparım ..."
Sonra sabah oluyor. Ya bıdık errkenden (6-7 civarı) uyanıp bizi "babbaa" diye seslenip uyandırıyor ... Ya da öyle derin bi uykuya yakalanıyoruz ki ana-oğul öğleyin anca ayılıyoruz.
Ve işte o banal, basit, hiç bi ihtişamı olmayan, sıkıcı, plan mı desem, fikir mi desem, yoksa hayal mi? İşte o şey yankılanmaya devam ediyor.
Çok yoruldum:P

Yorumlar

Siyah elma dedi ki…
GENELDE BEN; CİVCİV UYUDUĞU ZAMANLAR, ORTALIĞI TOPARLAR, O UYANIKKEN YAPAMAYACAĞIM İŞLERİ HALLETMEYE ÇALIŞIRIM. ELİMDEKİ KİTABA KAFAYI TAKMADAN, O SALDIRMADAN KAHVEMİ İÇEBİLDİĞİM ENDER ANLARDIR ONUN UYKU SAATLERİ.
Bİ NİMET HACER'CİM. ONLARIN UYKULARI BİZİM İÇİN ÇOK BÜYÜK NİMET :)
BU ARADA; CUMA SAATİNDEYİZ. CUMAMIZ MÜBAREK OLSUN...
Siyah elma dedi ki…
Bİ DE; İĞNELEMEDEN GEÇMİYİM, UYUDUĞU ANLARDA İKİ SATIR YAZSANIZ, ARAYI UZATMASANIZ... :)
Hacer dedi ki…
Ama işte sorun bu Hafiyecim. Uykularımızı ayıramadık bıdıkla. Ben gece uykusuzluğu yaşıyorum hala. Öyle olunca gündüze devriliyo gecem. Ve onun uyuduğu saatler uykumda heba oluyo. Uyumıycam die işi sıkı tuttuğum zmnlar bile kendimi sızıvermiş buluyorum bıdığın yanında. Ben uyanıp " ayh uyuyakalmışım" telaşı yaşarken yan cehanımda bıdık da aynı telaşla uyanmıyo mu bi de! Günde iki kere uyuduğu zmnlar baya güzelmiş:)
Öhhöm... köhhöm:)
Hacer dedi ki…
Amiin, cümlemizin cuması bereketli olsun, olmuştur inş.:).

Bu blogdaki popüler yayınlar

Cık cık...