Bir rüya gördüm. Kuzuyu uyuturken dalıverdiğim öğle uykusundaydı. Baya kalabalıktı, azıcığı kaldı ben de. Şimdi hakikat ihtimali 'olabilir' pozlarıyla dolaşıyor zihnimde. Ben zaten severim böyle komplo teorisi vari felaketli şeyleri. Nasıl bi tanımdı bu Allahım:) İyi ki bi edebiyatçı değilim. Yazılarım akademik çevreleri baya sarsa bilirdi:P Sonunda beni türkçeyi kullanmaktan aforoz ederlerdi:P Ne uzattım he! Amaaan be. Ben de hiç yaranamıyorum kendime he! Ne yapsam dalga geçiyor kendim benimle. Ne etsem burun kıvırıyor. Yazsam beceriksiz, gıcık, çok bişmiş vs., yazmasam vefasız diyiveriyor. Amma kıl şu kendim he. Nerdeeen nereyee. Bi rüya anlatıyorumdum di mi?

Rüya kendimle alakalı. Komşularım (bazıları gerçek değil) bi kaç aydır sorunlu olduğum bazı insancıklar ve ailem vardı. Ordaydık burdaydık. Her rüyada olduğu gibi yine mekanlar gerçek değildi. En net hatırladığım, bi felaketin eşiğindeydik. Bizden farklı boyutta, ama hali hazırda evrende yaşayan bi tür bizi ifsada hazırlanıyordu. Boyutumuza girdiler girecekler. Feci bi karmaşa yaşıyoruz içimizde. Korkuyoruz. Bildik kapı kilitleme sahnelerim filan ... Sonra Azizim Ruhum geliyor. Benim bi hastalığım varmış. Ve tahmini bi hayat süresi söylenmiş. Bunun netleşmiş haberini getiriyor. Ben haberi (aslında olmayan) komşumdan duyuyorum. Ağlıyor. "ağlama kesn değildi ama biliyodum" diyorum. Sonra birden bu bilmişlik dank ediyor kafamda. Derin bi gurbet düşüyor içime. "Kuzumu sadece 4 (tam hatırlamıyorum daha fazla da olabilir) yıl mı görebileceğim" diye ağlıyorum. Sonra anne babamı görüyorum. Onlar üzülmesin die yanlarında ağlamayayım diye düşünüyorum (breh breh:P Rüya da bile ince düşüncelisin kızım sen:P) Uyanınca baya sürdü etkisi. Belki böyle anlatınca basite düştü ama ... Ben hep uzun yaşamam herhalde die düşündüğümü sanırdım.Böyle bişeyi gerçekten düşünen insan baya hazırlıklı olur aslında. Rüyada öyle bi yüzleşme hali yaşadım ki, aslında hiç hazır değilmişim die düşündüm. Bu sonrasına hazırlık anlamında değil sadece, ölüm fikrine hazırlık. Bi de 4 yıl ( ya da her neyse...) öyle kısa bi an gibiydiki gözümde, biraz sonra bitecekmiş sanki. Öyle işte.

Çok oldu, öncemi anımsayamıyorum. Sanki başkabirinden bahseder ya da eski bi filmi hatırlar gibi silik sahneler geliyor aklıma. Bazıları ömür uzadıkça böyle oluyor diyor. Bi otuz yıl daha geçirmiş insanlar buna nasıl tahammül ediyor? Kafamda bi yerlerde sıkışmış bişiy var. Ya da tıkanmış bi geçit. İtiversem genişe çıkacağım gibi. Daha netleşecek an, ve önceki zaman. Niye böyle hissediyoum bilmem. Belki de yıllar geçtiği halde hala keşfedemediğim, türlü istidadın içsel baskısıdır. Onlar dışarı çıkamadıkça beni içime çekiyorlar:P dını dını dıııın. Korku filimi gibi yazıyorum:P Seyrini bırak, hayalinden bile korkarım oysa. Öyle işteee, demiştim bunu di mi?

Yeni kayıt yazıp yolladıktan sonra hep aklıma aynı şey geliyor. Yav ben neden izlediğim filimleri anlatmıyorum? Filim anlatmayı pek sevmem ama adlarını olsun geçebilirim. Son dönemde iyi animasyon sinemalar da izledim. Hınnn, böyle bişiy yapıyım.

Yorumlar

hulofera dedi ki…
filmvâri bir rüya olmuş cidden :p
Hacer dedi ki…
ye'cüc- me'cüc olayının tefsiridir belki de Meyra;)
hulofera dedi ki…
Allah uzak etsin diyelim o vakit hacer :) hayır olsun inşallah..
Hacer dedi ki…
Amin:)

Bu blogdaki popüler yayınlar

Cık cık...